ภรรยา...กาฝาก Touch [ทยอยลบและทยอยอัพนะคะ]
ความจริง ตอนนี้เธอควรจะไปรอฉันอยู่ในห้องเล็ก หญิงสาวฟังแล้วปิดตาลงด้วยความรวดร้าว รู้ความหมายจากประโยคสั้นๆ นั้นเป็นอย่างดีว่าเขาต้องการอะไร และ ห้องเล็ก ที่ว่านั้นมีไว้เพื่อการใด
ผู้เข้าชมรวม
1,204,003
ผู้เข้าชมเดือนนี้
79
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ราวสองนาทีเศษที่มีเพียงเสียงลมหายใจหอบสะท้านผ่านพ้นไป ดวิษก็พลิกตัวลงไปนอนบนหมอน แต่ก็ไม่ลืมคว้าร่างบางเข้าไปแนบชิดด้วยยังไม่สิ้นความเสน่หา คนถูกประคองกอดให้ซุกอกนั้นสิ้นแรงจะต้าน หากแต่ดวงตาก็ยังแวววาวด้วยน้ำใสๆ
“ร้องไห้ทำไม” น้ำเสียงขรึมๆ ถามขึ้นชิดกระหม่อมของหญิงสาว
มิสายังนอนแน่นิ่ง แววตาเลื่อนลอย แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ร่างใหญ่ที่ถ่ายทอดมาให้ สองร่างที่ปราศจากอาภรณ์ยังแนบชิดใต้ผ้าห่มที่เขาเพิ่งคว้ามาคลุมเมื่อครู่
“เธอทำเหมือนไม่เคย...”
วาจาที่เปล่งออกมาเหมือนไม่ได้ผ่านการกลั่นกรองนั้นเรียกน้ำตาของหญิงสาวให้ร่วงเผาะด้วยความน้อยใจ แต่ก็แทบจะนับหยดได้ ก่อนที่เธอจะกะพริบตาถี่ๆ แล้วปิดเปลือกตาลงในที่สุด
อยากจะโต้กลับไปใจจะขาดว่าก็ไม่เคยจริงๆ น่ะสิ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอยอมพลีกายให้เขาด้วยความอ่อนไหวและอ่อนหวานที่เขาเป็นฝ่ายปลุกเร้าขึ้น สัมผัสอ่อนโยนทะนุถนอมในยามเริ่มต้นซึ่งแตกต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมาทำให้หัวใจของหญิงสาวทั้งสุข และเจ็บในเวลาเดียวกัน
แล้ววินาทีนั้นคำถามต่างๆ นานาก็ผุดขึ้นในห้วงความคิด เขาทำแบบนี้เพื่ออะไร...
เขาอยากมีน้องให้ลูก
เขาอยากใช้สิทธิ์ความเป็นสามี...อยากแสดงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ
หรือแค่อยากจะล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ...
จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาก็ทำสำเร็จแล้ว เธอหวั่นไหวและในขณะเดียวกันก็เจ็บปวด อับอาย ที่เผลอตัวเผลอใจแสดงออกให้เขารู้ว่าลึกๆ ในใจแล้วเธอยังตกเป็นเบี้ยในกำมือของเขาอยู่วันยังค่ำ
ระหว่างรอเล่มภรรยากาฝาก
อยากให้ลองอ่านรักโหดๆ เศร้าๆ เคล้าน้ำตา
ของ มะปราง กับ นายเขม
ใน 'จ้าวหัวใจ ไฟเสน่หา' ไปก่อนนะคะ
ขอบคุณเหมือนเดิมค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ อุมารินทร์/Umarin ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ อุมารินทร์/Umarin
ความคิดเห็น